Anders kijken, meer zien (44): Niemand laat zich graag betuttelen

OUDER-AMSTEL De gemiddelde inwoner van Ouder-Amstel laat zich niet graag betuttelen. Maar hoeveel hebben we eigenlijk te zeggen over de lucht die we inademen, het water dat we drinken, de mensen die ons besturen en de koers die we varen?  Want zodra de stembus dicht gaat doet de kiezer er niet meer toe en verdwijnt alles in een zwarte doos. Die doos blijft vervolgens maanden lang dicht. Met als uitkomst een uiterst vaag coalitieakkoord. Zonder dat de deelname van Groen Links aan deze centrum rechtse coalitie helder verklaard wordt.           

LOKALE DEMOCRATIE

Al voor de verkiezingen stond de nieuwe coalitie al zo goed als vast. Niet zozeer op programmatische basis, maar op basis van human chemistry.  Axel Boomgaars (GL), Barbara de Reijke (VVD) en Paulette Koek Baks (OAA) zagen het met elkaar gewoon heel erg zitten; ik zie nog hun blije rondedansje op de verkiezingsavond. Ze hadden net genoeg zetels (8 van de 15) om hun plan ook daadwerkelijk waar te maken. De daarop volgende coalitieonderhandelingen waren er vooral voor de bühne. Een weinig verheffend schouwspel met een dito uitkomst. Maar wie louter  denkt in termen van macht kan toch gewoon beginnen met besturen. Zonder ‘beroepspoliticus’ Boomgaars, want die was inmiddels blijmoedig verkast naar Hoorn.        

EEN HALF JAAR LATER

Barbara de Reijke is inmiddels vervangen door Victor Frequin (VVD) en Jacqueline de Maa (GL) wordt tijdelijk vervangen door Dirk de Jager. Van het oorspronkelijke ‘liefdestrio’ is dus alleen Paulette Koek-Baks nog over. De twee nieuwe wethouders wonen niet in Ouder-Amstel en hebben slechts een beroepsmatige binding met onze woonomgeving. Zij besturen zonder geheugen en zonder toekomstige betrokkenheid. En hebben geen idee, wat er allemaal onder tafel speelt. Zoals dit ook geldt voor nogal wat ambtenaren en interim-managers. Zij kunnen lekker besturen in een zelf bedachte werkelijkheid.  

BUITEN SPEL

Het is maar een heel beperkt groepje politiek geëngageerde mensen dat hier de dienst uit maakt. En dat groepje wordt kleiner en kleiner. Zie wat er ondertussen gebeurt met het ledental van politieke partijen. Daarbij maakt de coalitievorming duidelijk, dat raadsleden meer partijvertegenwoordigers zijn dan volksvertegenwoordigers. Niet alleen de kiezers verloren hun invloed na  de verkiezingen, maar ook de raadsleden van de oppositie. Dus stond bijna de helft van de raadsleden bij de plannenmakerij buiten spel. En daarmee hun kiezers. Ligt er nog iemand wakker van deze gang van zaken?  

INCLUSIE

Kan het anders? Jacques Coetzer schetst treffend een alternatieve werkelijkheid: ‘Dus als je een platform creëert waar mensen durven spreken, zonder angst, dan beweeg je naar een gezonde samenleving. Democratie is voor mij een open huis met een stevig basis en een balkon waarop je kunt zingen, bidden en huilen’. Wat een omarmend en uitdagend perspectief! 

Rob Fijlstra