Bericht van de burgemeester: 70 jaar of langer geleden

OUDER-AMSTEL Burgemeester Joyce Langenacker bespreekt de stand van zaken in Ouder-Amstel.

Heeft u deze week ook fragmenten uit 70 jaar televisie meegekregen? Overal popten de herinneringen op. Leuke, ontroerende, schokkende en huiveringwekkende beelden uit allerlei hoeken, sport, satire, show en politiek kwamen weer voorbij. De grappen van 70 jaar geleden begrijpen we vandaag de dag niet meer. Maar Jacobsen en Van Es, twee van de legendarische typetjes van Van Kooten en de Bie, zijn moeiteloos naar het hier en nu te vertalen. Hoe tijdloos zal het promotiefilmpje van Lubach over Nederland zijn? Het ontroerende moment van Paul de Leeuw met Renee Klijn zorgde bij velen opnieuw voor tranen. Renee Klijn gaf destijds (28 november 1992) AIDS een gezicht door openhartig te zijn over zijn ziekte. De angst rondom AIDS, nog niet vergeten maar even flink weggedrukt achter de coronavirusdeeltjes, herleefde even. En ik realiseerde me dat Freddy Mercury, de iconische zanger van Queen, in 1991 is overleden, al bijna 30 jaar geleden. Nog net geen eeuwigheid. 

KARSSENHOF Afgelopen donderdag wandelde ik, tijdens een werkbezoek, tussen de graven van begraafplaats Karssenhof in Ouderkerk. Sinds 1920 is het een begraafplaats, maar het was in een vorig bestaan een fraaie buitenplaats. Van die buitenplaats rest alleen een kleurrijke prent uit 1793. Daarop is een imposant gebouw te zien. Aan de Amstel prijkt een elegante theekoepel met veranda. Terwijl de hoge heren en hun dames daar aan hun thee nipten, zagen ze de trekschuiten passeren. 

DODEN VERTELLEN EEN VERHAAL Maar nu is het de plek van eindeloze rust, waar doden een eigen verhaal vertellen. Zo kwamen in 1917 Jacob Rijerkerk (43) en Teunis Prins (38) verderop aan de Amstel om het leven bij een poging dieven te arresteren. De landelijke pers sprak van een nachtelijk drama. De begrafenis werd bijgewoond door honderden agenten in groot tenue. Het was een snikhete dag en enkele politiemannen raakten bevangen door de warmte. Meer dan 100 jaar geleden maar de manier van afscheid nemen is tijdloos. Recent nog namen honderden agenten in Leidsche Rijn met een erehaag afscheid van collega Nick (24), hij kwam tijdens een motorrit in zijn vrije tijd om het leven. En dan het monument bij het graf van mevrouw Goudstikker-Braij. Samen met haar man, Kunsthandelaar Jacques Stikker, woonden zij vanaf 1930 op de buitenplaats Oostermeer. De vrouw des huizes overleed begin 1937 en is op Karssenhof begraven. Op haar monument staat de inscriptie: ‘Het lijk verstijft – De geest beklijft’. Zo’n tekst, hoe treffend ook, zouden we nu toch niet meer durven schrijven.

'VAN WERKKLOFFIE IN HET PAK' ‘De beheerders/medewerkers van Karssenhof vertellen met grote betrokkenheid over ‘hun’ begraafplaats. Stuk voor stuk hebben ze mooie ervaringen te delen. Soms gaan die over toevallige ontmoetingen terwijl ze bezig zijn met onderhoud, soms over gesprekken in hun rol als voorloper en begeleider. Het wisselen van ‘werkkloffie’ naar het ‘nette pak’ is geen enkel probleem: ‘het maakt ons werk juist boeiend. We doen het met veel plezier.’

WARME HERINNERINGEN 70 jaar T.V., goed voor warme herinneringen. In pyjama met frisgewassen haren op de bank, samen voor de buis voor de Willem Ruis show, Studio Sport, Avro’s Toppop of Klokhuis. Mooi om terug te zien. Maar bijzonder is het hoe verhalen je raken of het nu via een T.V.-fragment of een grafmonument wordt verteld. Deze week had ik in dat opzicht even het beste van twee werelden. Ik zal het koesteren.

Joyce Langenacker