Emotioneel dagje uit voor Oekraïners en Ouderkerkers

OUDERKERK Een speciale Moederdag was het afgelopen zondag  voor de Oekraïense bewoners van het Rabohuis: ze kregen een rondrit per touringcar door Noord-Holland aangeboden. Het reisje ging o.a langs bollenvelden, Volendam en De Zaanse Schans. Allemaal belangeloos georganiseerd door Ouderkerkers in samenwerking met de Amstelkerk. Marcel Ouddeken doet verslag:

Julia heeft ze tot dan alleen nog maar op foto’s gezien: de bloeiende tulpenvelden van Noord-Holland. Een wens die ze al heeft sinds ze in Nederland is; om er een keer pal naast te staan, bij al die bloemen, samen met haar dochter. Afgelopen zondag was het zover. Een groot deel van de groep, die nu ruim twee maanden in Ouderkerk woont, vertrekt naar bollenvelden en nog veel meer. De Oekraïners krijgen een dagje uit aangeboden met een touringcar, mogelijk gemaakt door vrijwilligers. Met geld dat eerder is ingezameld door onder andere de Amstelkerk. 

Het reisje voert langs Broek in Waterland, Volendam, dwars door de Beemster naar de Zaanse Schans. Het weer is prachtig. Ulyana, een Russisch sprekende gids die in Nederland woont, vertelt samen met chauffeur Harry Stuijt over de polders en bewoners van Noord-Holland. Ouderkerker Ingrid van der Neut heeft samen met de Oekraïense Valentina en Marianna een dag eerder lunchpakketten gemaakt voor de hele groep. Het is een dag vol ontspanning. “Ik zie veel lachende gezichten”, appt mijn vrouw als ze de foto’s ziet. Maanden geleden stond ik in het ijskoude Polen, aan de grens bij Lviv, in een opvangcentrum, voor het eerst tegenover Valentina en haar dochter en kleindochter. Nu zie ik dezelfde vijfjarige Arina lachend rondrennen en koeien aaien. De gedachte dat ze familieleden hebben die zijn achtergebleven is moeilijk, maar dit dagje uit geeft de adempauze die we ze wilden geven. Meer niet, maar ook niet minder.Een dag ontspannen, dat wilden we ze bieden, tussen alle oorlogsellende. 

Dat is gelukt, dankzij mede-Ouderkerkers, en dat maakt me blij. Met een klein deel van de groep, die we gehaald hebben lijken we vrienden te worden. Met Pasen lag er een paasbrood voor onze deur, met een ontroerend briefje: “Wij wensen u geluk, gezondheid en voorspoed!” Een van de oudere Oekraïners en een van de weinige mannen is Vladimir. Hij stuurt me na afloop het volgende bericht: “Bedankt voor een geweldige reis en emoties, die een leven lang herinnerd zullen worden! We zijn jullie dankbaar voor de ongelooflijk warme houding naar ons toe.” 

Vertaald via Google Translate, dus het zal hier en daar verschillen. Maar de boodschap is duidelijk. Wat een dankbaarheid, wat een lieve mensen.

Marcel Ouddeken