Anders kijken, meer zien (23): Status quo

OUDER-AMSTEL ‘Politici moeten minder achterom kijken. We hebben nieuwe politiek nodig die vooruitkijkt en die de kiezer meeneemt in de keuzes die gemaakt worden voor de toch al onzekere toekomst’, aldus Hanco Jurgens (NRC 1 december). Een duidelijk statement met een even duidelijke opdracht voor wie nu politiek actief is. Want in de achteruitkijkspiegel zijn de antwoorden voor de vraagstukken van deze tijd niet te vinden. 

STATUS QUO De zeven partijen in onze Raad verschillen in de praktijk niet heel erg qua visie of ideologie; hooguit zet men de punten en komma’s wat anders. Toch volgt men de traditionele coalitie/oppositie dynamiek, met een college dat kan bogen op een piepkleine meerderheid van één raadszetel. Met als gevolg, dat partijen bij elk onderwerp toch nog graag de eigen punten en komma’s kwijt willen. En dat met aandoenlijke ijver doen. Het neemt alle energie weg voor een nuttiger gesprek; bijvoorbeeld over de groei van de gemeente en haar bestaansrecht als zelfstandig bestuursorgaan. Terwijl men daar genoeg tijd voor heeft; de laatste raadsvergadering duurde slechts 23 minuten. Daarna koos men samen het hazenpad naar de Vrije Handel. De intensiteit die hier ontstond zou niet misstaan in de raadszaal.    

KAN HET ANDERS? Neem een voorbeeld aan de gemeente Nunspeet. Hier sloten de vijf fracties in de gemeenteraad een breed coalitieakkoord op hoofdlijnen, waarin alle partijen hun speerpunten kwijt konden. Met als motto: ‘samen meer voor elkaar’. En zo bestaat het College nu uit vertegenwoordigers van deze vijf partijen. ‘We nemen samen de verantwoordelijkheid voor het realiseren van een nog mooiere gemeente’. En op onderwerpen waar we het niet over eens zijn bepaalt de gemeenteraad de koers. Heerlijk, die gerichtheid op elkaar en de positieve manier om met verschillen om te gaan. Dat zou bij ons toch ook moeten kunnen.      

NATUURLIJK KAN HET BETER Er is meestal innovatie kracht genoeg. Probleem is wel, dat mensen die op dit moment de autoriteit hebben, dikwijls niet uitblinken in innovatie capaciteit, Waar autoriteit en vernieuwingsvermogen elkaar wel versterken zie je wonderen gebeuren. Zie mijn column over ‘loeren in Lingewaard’. Of verdiep je in het verhaal van Nunspeet. Eén ding is wel duidelijk: elke vernieuwing start met nieuwsgierigheid. En met de bereidheid om jezelf in dit zoekproces kwetsbaar op te stellen. Alleen dan maak je ruimte voor vernieuwing.     

VERTREK BARBARA DE REIJKE Zeer recent werd bekend dat wethouder Barbara de Reijke burgemeester wordt in Blaricum. Gefeliciteerd natuurlijk. Opvallend is wel dat in relatief korte tijd twee sleutelspelers bij de vorming van de huidige coalitie van het toneel verdwijnen. Eerst Axel Boomgaars (Groen Links), die nog tijdens de coalitiebesprekingen naar Hoorn verdween. En nu dus Barbara de Reijke, VVD-lijsttrekster verkiezingen 2022. Terwijl er toch echt heel grote vraagstukken moeten worden opgelost. Het versterkt het opportunistische beeld, dat de lokale politiek oproept. Ik ben benieuwd met welke wethouder kandidaat de VVD komt, en wat dit betekent voor de portefeuilleverdeling binnen het College.

Rob Fijlstra