Anders kijken, meer zien (28): Adviesgroep wordt actiegroep

OUDER-AMSTEL ‘Als je blijft doen wat je deed, dan krijg je wat je kreeg’. Ook als over de uitkomsten daarvan onvrede bestaat en je kunt weten dat verder wegkijken leidt tot meer stagnatie en meer verlies van geloofwaardigheid. Iedereen probeert in ons gemeentebestuur het goede te doen. En toch stokt het. En het stokt in onze gemeente op een nogal heftige manier. Gevolg: de inwoners gaan zich roeren.

ADVIESGROEP WORDT ACTIEGROEP 

Zo werd ons weekblad verrast met een klinkende oproep van twee pagina’s om deel te nemen aan een manifestatie voor de realisatie van het centrumplan. Hartstikke professioneel en wervend opgezet. Bedacht en georganiseerd door de Toets en Adviesgroep Centrum Plan, bestaande uit zeer betrokken en actieve inwoners. Goed getimed ook, zo kort voor de raadscommissie Ruimte. Hartverwarmende betrokkenheid, al zat het weer niet mee. Maar dat het weer zo slecht was voegde eigenlijk wel wat drama toe…laat dan het centrumplan in ieder geval niet in het water vallen. 

INWONERS WORDEN ACTIVISTEN

Kennelijk is het gemeentebestuur er de afgelopen tijd in geslaagd is om van goed geïnformeerde inwoners betrokken activisten te maken. Nog steeds qua toonzetting voor een plan en niet tegen de gemeente. Maar toch. Ook in het dossier Sluisplein (uitbreiding Jumbo) komen betrokken inwoners in actie. Ook hier werd het begrip participatie als schaamlap gebruikt en voelt men zich niet serieus genomen. Als men dit beoogt dan is men goed bezig. Maar ik hoop dat dit niet zo is.   

ZELFBEELD EN ZELFKRITIEK

 Het motto van onze lokale politici lijkt te zijn: als we maar hard genoeg ons best doen, dan komt het vanzelf wel goed. Een misvatting, want met de regerende rommelzolder van ideeën komt het niet vanzelf goed. Sterker nog; het wordt een steeds grotere chaos, zeker nu de wereld er elke maand anders uitziet. Ook al claimt men te geloven in participatie en denkt men zelf een kakelgroene inborst te hebben; de inwoners en ondernemers kijken toch vooral naar de uitkomsten van het politieke overleg. En die getuigen niet persé van een democratische inborst of een doorleefd gevoel voor onze leefomgeving. Wat meer zelfkritisch en zelfcorrigerend vermogen zou hier zeer passen.  

LEREN EN REFLECTEREN

Top dat onze betrokken inwoners het begrip participatie wel serieus nemen. Met precies de kwaliteit, samenwerkingsbereidheid en energie die je in de politieke arena zo vaak mist. Ook al moet je daarvoor (gemeentelijke) tegenwind trotseren. Wanneer, oh wanneer stappen College en Raad nu eindelijk eens uit hun bubble. En maakt men ruimte voor een nieuw soort bestuurder – een verbindende persoon die samenwerking tussen en over organisaties faciliteert en kansen creëert. Met iemand die het aandurft om hierbij tegen de ingesleten cultuur- en machtspatronen in te gaan. Daar zou ik nu een waarderingsspeld voor over hebben.   

Rob Fijlstra