Anders kijken, meer zien (71): Gezocht; politieke visie en engagement

OUDER-AMSTEL Zo was er wederom de jaarlijkse begrotingsbespreking. Het moment waarop de partijen laten weten waarvoor zij de komende tijd de portemonnee willen trekken en hoe zij de burgers daarvoor willen laten opdraaien. Om vervolgens elkaar de maat te nemen, zodat duidelijk wordt waar de partijen nu precies voor staan. Helaas slikt men elkaars verhaal als zoete koek. Iedere fractievoorzitter houdt plichtmatig zijn/haar verhaaltje; je hoort vooral mededelingen met wat toelichting. Wie zoekt naar visie of engagement wordt teleurgesteld. Je zou er haast cynisch van worden. Hiervoor zit je toch niet in de politiek?

KLOPT HET?

Cynisme is een begrijpelijke reactie op hypocrisie. Dit gevoel ontstaat in het gapende ravijn tussen utopische grootspraak en de lauwe realiteit. Mooie woorden rijgen zich aaneen, zonder enige urgentie. We zijn voor een leefbaar klimaat, maar niet al te erg. We willen opkomen voor de belangen van onze burgers, maar niet al te serieus. We doen alsof we elkaar serieus nemen, maar niet al te fanatiek. Mooie woorden, maar je voelt dat het niet klopt.  

HET POLITIEKE SPEL

Het voorspel in de voorafgaande raadscommissie beloofde al weinig goeds. De begrotingsstukken bleken grote leemtes te bevatten en ook coalitiepartner VVD had hier zeer kritische kanttekeningen bij. Men was duidelijk niet blij met de transparantie van de begroting en het proces van de totstandkoming ervan. Zonder hier een hard breekpunt van te willen maken. Ook andere partijen hadden zo hun bedenkingen. Alles opgeteld was duidelijk, dat er binnen een week nooit meer een fatsoenlijke begroting zou kunnen worden geproduceerd. 

WORSTELEN

Dus werd het worstelen in de raadsvergadering; elke partij op haar eigen manier. Bij gebrek aan een integrale benadering van de bezuiniging op het welzijnswerk kwam het woord integraal minstens 5 keer voorbij in de verdediging van de wethouder. Zonder dat iemand vraagt: wat bedoelt u precies? Doordat niemand doorvraagt wordt ook niet duidelijk wat er nu precies bedoeld of beloofd wordt met dit politieke geleuter. De VVD voegt hier nog een wonderlijke twist aan toe. Ze stemt voor de programmabegroting, maar belooft de volgende keer tegen te stemmen als het gebodene niet beter wordt. Het blijft een wonderlijk vermogen van politici; voorstemmen terwijl je het voorstel eigenlijk niks vindt.     

ALS HET WEL KLOPT

De meeste burgers voelen natuurlijk feilloos aan wanneer iets wél helemaal klopt. Dit gevoel ontstaat wanneer er met hart en ziel gewerkt wordt aan een betrouwbaar en steeds beter Ouder-Amstel. Met onze (politieke) toppers in de rol van boegbeeld en inspirator. De  magie die dan ontstaat zou je terugzien tot in de haarvaten van de organisatie. Dan spreekt men over een organisatie uit één stuk. Nu hangt alles als los zand aan elkaar. 

Rob Fijlstra