Nico en Sacha Lotte in de serre van hun eetcafé.
Nico en Sacha Lotte in de serre van hun eetcafé. Naomi Heidinga

Familie Lotte bouwt voort op rijke historie

30 oktober 2019 om 10:00 Mensen

DUIVENDRECHT Nico Lotte runt samen met zijn dochter Sacha eetcafé Lotgenoten aan de Rijksstraatweg in Duivendrecht. Hij doet dat al ruim 29 jaar. Het eetcafé voelt als een huiskamer, ook voor Nico zelf. "Ik begin hier 's ochtends met een kopje koffie en de krant." Jan Ruigrok Van de Werve vraagt hem in het vorige kettinggesprek: wat is je specialiteit in de keuken?

Het eetcafé aan de Rijksstraatweg huist in een pand met een rijke historie. "In het verleden zat hier een café. Dat gaat zo'n 250 jaar terug. Het pand heeft een rijke geschiedenis, tot Napoleon aan toe." Voorheen was er aan de rechterzijde van het gebouw een stalling voor de paarden van bezoekers en kerkgangers. "Duivendrecht was een lintdorp, met bebouwing van met name boerderijen langs een lange straat. We hebben wat dat betreft geluk: we zitten hier in het mooiste deel van Duivendrecht." Tot 1944 vergaderde het polderbestuur van de groot Duivendrechtsche Polder regelmatig in het café. Eeuwenlang waren de tapperij en het inmiddels verdwenen café 'Zomerlust', nabij de Weespertrekvaart, de enige horecagelegenheden in Duivendrecht. Dat is nu wel anders. "Er komen steeds meer eettentjes bij, we zijn dus niet langer de enige. Ik weet niet in hoeverre dat wat uitmaakt voor de klandizie. Je kunt beter van je eigen kracht uitgaan, zeg ik altijd."

Lotgenoten is een echt familiebedrijf?

"Ja, ik run de zaak met mijn vader en mijn moeder helpt mee," aldus Sacha. "Mijn dochter van 21 jaar werkt ook in de zaak, dat is de derde generatie die haar opwachting maakt. Ze is nog aan het nadenken of ze later ook het bedrijf in wil. Dat zou mooi zijn, maar daarin laat ik haar volledig vrij." Nico woont boven de zaak, Sacha iets verderop met haar gezin. "Mijn vader is hier zeven dagen in de week te vinden." Nico: "Het eetcafé is ook mijn huiskamer. Elke ochtend ga ik naar beneden om koffie te drinken en de krant te lezen."

Voorheen werkte ook de broer van Sacha in het bedrijf. Hij is inmiddels overleden, maar aan de wand prijkt zijn portret. "Of het nu een goede of slechte dag is, ik kijk er altijd even naar. Ik doe het ook voor hem," aldus Sacha.

Waarom ben je hier je bedrijf begonnen?

"We woonden eerst in Ouderkerk. Toen kwam dit pand vrij en zijn we erin gestapt." Sacha: "Mensen verklaarden ons voor gek, maar met 29 jaar hebben we inmiddels het tegendeel bewezen." Nico: "Toen we hier kwamen, waren ze bezig met de bouw van het station. De keerlus aan het einde van de straat was er nog niet, daar lag slechts een berg stenen." De bus reed in het verleden ook door de straat. "Je kon precies voelen wanneer de bus langsreed. De flessen achter de bar stonden bewust een stukje uit elkaar." Station Duivendrecht zou een opstapstation worden, waar veel reizigers gebruik van zouden maken. "Zo groot als men het destijds voorstelde, is het echter niet geworden."

Waar komen jullie klanten vandaan?

"Dat zijn vooral mensen uit het dorp, maar ook (trein)reizigers die wat komen eten, of voetbalfans. Daarnaast zitten er veel bedrijven in de buurt. We zitten niet in een winkelgebied of drukke straat, dus mensen komen heel bewust naar ons toe."

Jullie zijn alleen voor het diner geopend?

"We zijn dagelijks geopend vanaf 16 uur. We hebben weleens laten onderzoeken of het zin zou hebben om overdag open te gaan. Maar dat kan niet uit. Bovendien zijn al elke avond geopend. Deze manier van werken geeft rust, ook om dingen voor te bereiden. Alleen met Oud en Nieuw zijn we dicht. Dat zijn de twee vrije avonden van het jaar. Gelukkig kunnen we wel met vakantie. Dan redden we het met vakantiekrachten."

Is er nog wel personeel te vinden voor de horeca?

"Ja, het gaat nu weer goed. Het was een tijdje lastig om serveersters te vinden. We hebben een aantal studentes voor ons werken. In principe is dit een prima baan: ze werken van 16 tot 23 of 23.30 uur. Daarmee wordt het voor hen niet te laat voor een doordeweekse avond. De secundaire arbeidsvoorwaarden zijn prima, en het is heel gezellig. Na sluitingstijd organiseren we geregeld een borrel. Bovendien zijn we heel flexibel, we kijken ruim van te voren naar veranderde schema's zodat we rekening kunnen houden met vakanties, stages en andere lesroosters."

Wat is jullie specialiteit in de keuken?

"Dat zijn verschillende dingen. Onze saté is bekend, en ook onze levertjes worden veel besteld. Naast een vaste kaart spelen we in op de seizoenen. Zo hebben we in de winter een wildkaart – populair daarvan is bijvoorbeeld de wildstoof – en daarnaast hebben we mosselen en asperges. We bieden voor elk wat wils, in diverse smaakvarianten in het geval van de mossels. Ook als je een minder gevulde portemonnee hebt kun je hier lekker eten. Naast traditionele gerechten blijven we vernieuwen, al kijken we daarbij wel goed naar wat hier past. Alleen veganistische hapjes op de kaart zou bijvoorbeeld niet werken."

Aan wie willen jullie het gesprek doorgeven?

"Aan Zbyszek Barczyk, de dierenarts. Hij zit hier ook al jaren en heeft onlangs zijn praktijk gerenoveerd. We willen hem vragen: wat is het grappigste dat je ooit hebt meegemaakt in je behandelkamer?"

Naomi Heidinga

advertentie
advertentie