Dominque in haar favoriete ruimte: de keuken. Ze is gek op olifanten.
Dominque in haar favoriete ruimte: de keuken. Ze is gek op olifanten. Naomi Heidinga

Gesteld op zelfstandigheid

7 april 2018 om 07:20 lokaal

Naomi Heidinga

Dominique Vroom is 88 jaar en woont in de Waver. Een markante persoonlijkheid en sterke vrouw. Een kettinggesprek is eigenlijk niet voldoende, over haar leven zou een boek kunnen worden geschreven.

Jaren heeft ze haar eigen bedrijf gehad: een groothandel en een aantal winkels. Daarvoor maakte ze geregeld reizen, het liefst naar het verre oosten. Het bedrijf heeft ze overgedragen aan haar dochter, die ze ondersteunt en voorziet van advies. Nu haar mobiliteit minder wordt, wil José Zeinstra weten: hoe belangrijk is het om op deze leeftijd nog zelfstandig te kunnen wonen?

Wanneer ben je in de polder komen wonen?

"Ik ben geboren en getogen in Amsterdam. Ook heb ik vijf jaar in Parijs gewoond en gewerkt. Eenmaal terug in Amsterdam leerde ik mijn man kennen. We woonden in een klein appartement in Amsterdam. Op een dag zagen we in de krant een advertentie voor een woning in de polder. Dat leek ons wel wat. We stapten op de scooter om te gaan kijken. We troffen een dijkwoning aan een zandpad. Aan de waslijn bij de buren hingen 'oude mannen' onderbroeken. We gingen praten met de eigenaren. Ze gunden ons het huis. Dat was het huis hiernaast. Mijn dochter Rooslinde woont er nu."

Je besloot één huis op te schuiven?

"Op mijn 65ste vierde ik mijn verjaardag in de tuin. Ik keek om me heen en zag de boerderij van de buren steeds verder vervallen. Er was geen geld voor onderhoud. Het gezin woonde van lieverlee in een stacaravan. Daar wilden vrouw en kinderen in de winter niet langer verblijven. Ze vertrokken naar een huurwoning. De vrouw gaf haar man de keuze: meegaan of de winter alleen blijven. Hij koos eieren voor zijn geld. Ik heb hem gevraagd of hij de boel wilde verkopen. Daar had hij wel oren naar, gezien de staat van het huis. We bereikten overeenstemming, met de voorwaarde dat het in een jaar moest lukken om de vergunningen rond te krijgen. Dat ging bijna mis. Een buurman tekende protest aan tegen de bouwplannen. Hij moest twee jaar wachten op een vergunning en vond het niet kunnen dat het bij mij in een jaar geregeld zou zijn. De burgemeester belegde een hoorzitting om eruit te komen. Daarop trok hij zijn bezwaar in. Ik ben nog een keer langsgegaan om zeker te weten dat hij geen bezwaar zou aantekenen. Dat kon het beste met een borrel. Ik zou me er niet onder laten drinken, nam ik me voor. Hij schonk zijn favoriete drankje: sinas met jonge jenever. Drie drankjes later beloofde hij me te steunen in mijn plannen."

Blij met het resultaat?

"De gemeente wees het eerste ontwerp af. Daarop heeft de architect een nieuw ontwerp gemaakt. Daarbij is rekening gehouden met 'later'. De deuren zijn breder, er zijn geen drempels en er is een slaapkamer beneden. Dat maakt het makkelijker om zelfstandig te blijven wonen. Ik ben niet meer zo mobiel, kan niet zonder rollator. Gelukkig is dat in dit huis geen probleem."

Lukt het om zelfstandig te blijven wonen?

"Om zelfstandig te kunnen blijven wonen, moet ik gedisciplineerd leven. Naast een verminderde mobiliteit heb ik last van hartfalen. Mijn vochthuishouding is verstoord. Ik mag niet meer dan anderhalve liter vocht en moet op gezette tijden medicatie innemen. Ook moet ik regelmatig bewegen en een aantal uur per dag met mijn benen omhoog. Overdag gaat elke drie kwartier een wekker af, zodat ik weet dat ik een stukje moet lopen. Wanneer ik achter de computer zit, wil ik dat nog weleens vergeten. Ik meet precies af wat ik mag drinken en houd nauwgezet mijn medicatie bij. Ik weeg me elke dag en houd dit bij in Excel. Voor een ander lijkt dit misschien overdreven, maar ik voel me er goed bij. De huisarts en cardioloog zijn blij met de informatie. Buitenshuis zit ik in een rolstoel. Een rode, ik noem 'm mijn Ferrari. Zo kom ik overal en kan ik lekker een hapje eten met mijn kinderen."

Hoe belangrijk is het om zelfstandig te kunnen wonen?

"Dat is voor mij van levensbelang! Ik heb 10 dagen in het ziekenhuis gelegen, toen het mis ging met mijn vochthuishouding. Ik ben erg alert op mijn gezondheid en heb ze in het ziekenhuis drie keer op een medicatiefout gewezen. Ik wil niet afhankelijk zijn en houd graag zelf de vinger aan de pols. Met een kleine ondersteuning van de PriZorg voor het zwachtelen, waarvoor ik ze dankbaar ben!"

Wie nodig je uit voor het volgende gesprek?

"Marion Schmidt. Samen met Mariken kookt ze heerlijke maaltijden die mensen kunnen bestellen. Ik wil haar vragen: Hoe combineer je werk met je huishouden?"

advertentie
advertentie